"I wanna watch you bleed" - 01

Witamy!

Mamy nadzeję, że nie pogryziecie za to opowiadanie;p

Cóż nie wszystko się Wam musi podobać :)

PS nie sprawdzałam błędów, bo mi się nie chciało. Krótkie jest, ale cóż... kryminały to nie moja działka.

            Odpalił silnik, kiedy zauważył, że kumpel wsiadł do samochodu. Zapalił światła i pojechał za czarnym autem. Trzymał bezpieczną odległość, nie chciał być zauważony. Czuł się jak w kryminalnym filmie. Na razie wszystko szło zgodnie z planem. Wyjechał z centrum. Wjechali w jakąś jednokierunkową, zacienioną uliczkę. Znów jakieś skrzyżowanie i czekanie na czerwonym. Był bardzo opanowany i spokojny. Nie irytował się tym, że musi poczekać te kilka sekund.

            Doskonale wiedział, gdzie jedzie. Mógł czekać na miejscu, ale śledzenie było zabawniejsze. Włączył sobie radio, żeby nie zanudzić się podczas długiej drogi. Znał trasę na pamięć, był jego częstym gościem, aż do owego dnia… Bolało go, to co jego przyjaciel mu zrobił. Jak śmiał? Jak oni wszyscy mogli być tacy okrutni wobec niego? Zawsze był dla nich dobry i miły, a oni odwrócili się plecami. Zajebiści przyjaciele, każdy przecież o takich marzy, każdy chce takich mieć, ale tylko on miał to szczęście.

            Zaparkował przecznicę wcześniej, nie chciał, żeby kolega się czegoś domyślił. Odczekał kilka minut i dopiero wyszedł z samochodu. Nałożył skórzane rękawiczki. Noc była piękna i spokojna. Idealna, lepszej nie mógł wybrać. Trzasnął drzwiami i oparł się o bok auta. Zapalił sobie jednego papierosa, żeby bardziej się wyluzować, choć nie wiedział po co. Po prostu miał taką potrzebę. Delektował się ciszą. Była cudowna, nich nie hałasowało. Słyszał tylko szeleszczenie liści i od czasu do czasu poszczekiwania psów. Nikt normalny nie szwendał się o tej porze po ulicy, doskonale. Rzucił niedopałek na ziemię i zdeptał go z lekką irytacją. Założył swoje okulary przeciwsłoneczne na nos, były po prostu idealne do noszenia w nocy. Przynajmniej uliczne lampy nie raziły po oczach, to był ten plus, kolejny – nie był aż tak rozpoznawalny, przynajmniej tak sądził. Poza tym, kto miałby go rozpoznać na takim zadupiu? Stanął pod drugiej strony ulicy swojego szczerze oddanego kumpla. Ukrył się w cieniu lipy, żeby ten przypadkiem nie dopatrzył się go z okna. Przykucnął i z anielską cierpliwością czekał, aż wszystkie światła w domu zgasną. Uśmiechnął się pod nosem, kiedy tak oczekiwany moment nadszedł. Dla pewności odczekał dziesięć minut i spokojnym krokiem przeszedł na właściwą stronę drogi. Pchnął ostrożnie, która wdzięcznie skrzypnęła. To go trochę przestraszyło. No, ale przecież się nie obudzi od takiego czegoś! Szybko wziął się w garść i poszedł do głównych drzwi. Tylko idioci chowają klucze pod wycieraczką. Szczęściarz, przynajmniej nie musiał stosować znanych mu metod z filmów.

            Zamknął za sobą drzwi, uważając, żeby nie było to głośno. Rozejrzał się wchodząc w głąb domu. Kuchnia była pusta, salon również. Czyli był już u siebie w sypialni. Wszedł powoli po schodach starając się, żeby nie skrzypiały. Prawie się potknął o wystający dywan. Odczekał chwilę, upewniając się, że gospodarz nie został zbudzony. Odetchnął z ulgą, właściciel tego pięknego budynku był pogrążony ciężkim snem, czyli impreza była udana. Stanął przed jego drzwiami. Wyciągnął z tylnej kieszeni gazę. Odszukał buteleczkę z eterem, odkręcił ją i wylał na skrawek materiału. Nacisnął klamkę, starając się przy tym nie robić hałasu.

            Otwarte okno. Firanka powiewała na wietrze. Grobowa cisza. Było ciemno, ale znał ten dom, ten pokój. Wiedział doskonale, gdzie znajdują się pewne rzeczy, ale to teraz nie było aż tak istotne. Podszedł bliżej swojej ofiary. Przyjaciel sobie słodko spał. Miał takie szczęście, że nie było z nim żadnej laski. Znaczy się, wiedział, że nikogo poza nim nie będzie, bo gospodarz ostatnio pożarł się z jakąś młodą dupą. Uśmiechnął się szeroko. Zabawne, stał nad łóżkiem kolegi, który spał. Wyglądał trochę jak zboczeniec, ale nie chciał go zgwałcić, chociaż… to też dobry pomysł.

            Rudy przekręcił się na plecy, właśnie na tę chwilę czekał. Przyłożył mu gazę do buzi i szybko usiadł na jego brzuchu okrakiem, żeby nie miał się jak bronić. Chłopak zaczął się pod nim wić, próbował go z rzucić, kopał nogami, ale to nic nie dawało. Coraz bardziej słabł, aż w końcu stracił przytomność.

            Związał mu razem nogi, a później ręce z przodu. Nie przemyślał tylko jednego, jak przetransportować ciężkiego faceta do samochodu… Wybiegł z domu, żeby podjechać autem pod same drzwi, dokładniej to na posiadłość. Wrócił po przyjaciela. Chwycił go pod pachami i ciągnął za sobą. Najgorsze były schody, ale jakoś mu się udało. Zapakował rudzielca na tylne siedzenie swojego samochodu i odjechał z piskiem opon. Nie zawracał sobie głowy zamykaniem drzwi, sprzątaniem i tym podobnym. Miał rękawiczki, więc nie zostawił odcisków. Włączył radio i odprężył się. Serce waliło mu jak szalone, ale już po wszystkim, najgorsze za nim, teraz tylko czeka go wyśmienita zabawa.